Logo: BIP

Historia Gubina

Powstanie Gubina

Gubin powstał nad Nysą Łużycką przy ujściu rzeki Lubszy. Ośrodek miejski rozwinął się u podnóża rozciągających się na północ i wschód wzniesień zwanych Pagórkami Gubińskimi. Niezwykle duże znaczenie dla rozwoju i genezy miasta miały przede wszystkim: ukształtowanie terenu (Pagórki Gubińskie w okolicach miasta dochodzą do 104 m n.p.m., a rynek starego miasta znajduje się na 48,5 m n.p.m.), sieć hydrograficzna oraz żyzne gleby.
Najstarsze źródła materialne pochodzące z terenu dzisiejszego Gubina jednoznacznie potwierdzają istnienie tam znaczącego ośrodka wczesnomiejskiego już od połowy XI wieku. Natomiast pierwsze przekazy źródłowe dotyczące terytorium naszego miasta pochodzą z IX wieku. Najstarsza wiadomość o osiadłych plemionach podaje tzw. Geograf bawarski. Głównie mówi się o plemionach śląskich i łużyckich, które wzajemnie przenikały się tworząc pas mieszanego osadnictwa. Teren nad Nysą wraz z Gubinem nosił nazwę pagus Selpuli –żupa Selpuli,natomiast okolice na południe od Gubina wraz z Niemczą Łużycką, a obecnie Polanowicami, w X-XI w nazywano Świętym Krajem (Heiligeland).
Pochodzenie nazwy miasta nie jest jednoznacznie określone, przypuszcza się iż pochodzi ona od łużyckiego rzeczownika guba – gęba, usta, ujście (rzeki). Nazwa ewoluowała i przybierała takie formy jak : Gubo (1207), Gubin (1211), Gubin (1243), Gobyn (1341), Gubnn (1516).